Voor alle muziek geldt: het is maar wat je erin hoort. Als er een band is waarvoor dit opgaat is het wel TB4Q, een jazzcombo dat zich niets laat voorschrijven en zelf vaak nog niet eens weet wat hun volgende zet gaat worden. Zelfs de gerenommeerde bladen konden geen eenduidige overeenkomst vinden. Zo hoorde OOR gelijkenissen met John Coltrane, Downbeat Magazine hoorde Rashaan Roland Kirk en Les McCann terug en All About Jazz nam Wes Montgomery als referentiekader. We kunnen dus met enige zekerheid stellen dat het hier een zeer veelzijdige band betreft. Hun debuut The Congregation Sessions bevatte rock-’n-roll uit de jaren vijftig, jazzfunk uit de jaren zeventig en langzamer werk dat tegen lounge aangrensde. Opvolger Sanctified besloeg het gebied tussen een kreunende Tom Waits, bossa nova en blaxploitationfunk. Met Empire zoekt dit kwintet het minder breed en gaat meer de diepte in. Dit keer komt het neer op aangename luisterpop, cool jazz, boogaloo en hardbop gespeeld door ervaren muzikanten die elk van deze stijlen neer kunnen zetten alsof ze nooit anders hebben gespeeld. (AD)