Vier jongens afkomstig uit de Bible Belt van de Verenigde Staten, die zich met warmbloedige rocksongs ontworstelen aan een conservatieve jeugd zonder popmuziek. Dat verhaal hebben we eerder gehoord: bij Kings Of Leon. Niet zo raar, dat Mona dan ook het voorprogramma van juist die band mocht verzorgen. De tour volgt op een zorgvuldig voorgekookt mediaoffensief. Met succes, want Mona mocht al voor hun debuut een MTV Award (voor het beste talent van 2011) ophalen. En inderdaad, dit kwartet zou wel eens bij een heel groot publiek aan kunnen slaan: het is een snufje Kings Of Leon, een scheut Springsteen, en vooral heel veel U2. Mona serveert dus stadionrock pur sang. Het nadeel is, dat je (nog) niets eigens terughoort bij deze groep, of het moet de gekwelde stem van Nick Brown zijn. De opgeklopte biografie, die besluit met de zin dat we God mogen danken voor Mona, moeten we dan ook maar met een flinke korrel zout nemen. Een bedankje aan Bono was beter op zijn plaats geweest. (PdK)