De drie gebroeders Simone, Ian en James Felice groeiden op nabij New York. Samen met hun basspelende vriend Christmas Clapton moeten zij daar vooral uitgebreid de platen van Bob Dylan en The Band uit de collectie van hun vader hebben bestudeerd. Waar hun vorige, naamloze plaat vooral gedomineerd werd door een droefgeestige en bijna dronken aandoende losheid, pakken zij op Yonder Is The Clock de zaken serieuzer aan. Het zwalkende tempo van opener The Big Surprise klinkt ineens verdacht bestudeerd en uitgedacht. Ook wordt er hoorbaar niet meer op de veranda of tijdens een uit de hand gelopen feest gespeeld maar in een kille studio. Zanger Ian Felice heeft het wellicht de nacht ervoor nog wel bont gemaakt waardoor zijn Dylaneske stem pijnlijk gebroken en hees klinkt. De theatraal zwalkende en hossende muziek waar hij tegenaan zingt doet soms zelfs aan Tom Waits denken. Goede nummers, knap uitgevoerd maar de spontaniteit van weleer ontbreekt. (MR)