De Berlijnse muzikant Sascha Ring heeft een aardige ontwikkeling doorgemaakt. Als baas van het fijnzinnig genaamde label Shitkatapult mag hij verantwoordelijk worden gehouden voor heel wat Duitse techno. De bekendste artiest onder zijn hoede is T.Raumschmiere , die zelf overigens ook een vinger in de bestuurlijke pap heeft. Beukende en bonkende bassen vormden ooit ook de basis van Rings project Apparat. Langzamerhand moest de dansmuziek plaatsmaken voor rustige electronische muziek. Vroeger zouden we dit lounge hebben genoemd, maar tegenwoordig zijn de termen idm of chillwave misschien beter op zijn plaats. Naast veel zwoele electronica heeft Ring aardig wat plek ingeruimd voor vocalen, waardoor The Devil’s Walk bijna klinkt als een liedjesplaat. Ook niet electronische instrumenten zoals gitaren en strijkers komen af en toe om de hoek kijken. Wel vaak in verknipte vorm, want Ring blijft natuurlijk wel een man van de digitale foefjes. Het valt volkomen te begrijpen dat sommige mensen gruwen van zijn introspectieve, om niet te zeggen licht deprimerende, muziek. Zij kunnen deze cd beter links laten liggen. Ze lopen wel een interessante luistersessie mis. (JE)