In 2010 scoorde de Zweedse dj Tim Bergling (Avicii) zijn eerste grote hit met het nummer Bromance. Drie jaar en enkele top10-noteringen later is hij toe aan zijn eerste echte album, True. Uiteraard is zijn pronkstuk Wake Me Up – waarmee hij in 2013 een monsterhit scoorde – aanwezig als albumopener, maar eerder uitgebrachte hits als Bromance, Levels, I Could Be The One ontbreken op zijn debuutplaat. Zo maakt hij er zich niet zo gemakkelijk van af, zoals generatiegenoot Calvin Harris wel deed door op een dergelijke manier zijn album te vullen. Bergling vult Wake Me Up aan met vergelijkbare dansnummers als You Make Me en Liar Liar, maar het ruim vier minuten durende Hey Brother is het enige nummer dat zich kan meten met de albumopener. Naarmate het album vordert, dut de plaat wat in en rijst de vraag of hij niet toch beter wat ruimte had kunnen maken voor een van zijn oude hits, desnoods in een nieuw jasje. Nummers als Dear Boy, Shame On Me en Hope There’s Someone lijken niets meer dan noodzakelijke opvulling te zijn en voegen weinig toe. (BvdV)