Wie afgaande op de bandnaam ruwe ‘field recordings’ verwacht komt bedrogen uit. De muziek van de broers Peter en David Brewis is juist tot in de puntjes doordacht. Op het eerste gehoor komt het over als een moderne update van Britse pop uit de jaren zestig. Deze eenvoudige stijl wordt echter als uitgangspunt genomen voor complexe composities met de nodige onverwachte wendingen. Progpop, noemde een slimme Britse popjournalist het al. Het publiek heeft duidelijk moeite met die ambivalentie. Ondanks positieve kritieken op hun eerste albums brak de groep niet door en de broers gingen zelfs een tijdje uit elkaar om zich te wijden aan succesvolle soloprojecten van David (School of Language) en Peter (The Week That Was). Met hernieuwd elan stortten ze zich op hun derde gezamenlijke plaat dat door de veelheid aan ideeën zelfs een dubbel-cd werd. Het blijft knappe maar afstandelijke muziek die zich vooral op het hoofd en minder op het hart lijkt te willen richten. (MS)