De Franse synthesizerpionier Jean-Michel Jarre bracht in de jaren 70 een aantal baanbrekende en uiterst succesvolle platen uit. Daarna verloor hij langzaam de aansluiting met de voorhoede van het elektronische genre, al geldt hij voor de liefhebber nog steeds als een grootheid. Dat hij nog altijd honderdduizenden mensen op de been kan brengen met zijn muziek bewezen grootschalige evenementen in Amerika, Polen, China en Frankrijk. Vijf jaar na Sessions 2000 (2002) verschijnt Téo & Téa, een echte popplaat met stevige, dansbare beats en vervormde praatzang. De hijgerige vocalen en analoge Moog klanken van een track als Beautiful Agony doen denken aan een hedendaagse band als Air , een groep die zich waarschijnlijk ooit flink heeft laten inspireren door hun beroemde landgenoot. Het geeft wel aan dat de muziek van Jarre tegenwoordig eerder nostalgisch dan futuristisch klinkt, wat niets afdoet aan de onmiskenbare kwaliteit. (MS)