Mark Lanegan Blues funeral
Album
Na drie albums met Isobell Campbell, twee met Soulsavers en eentje met The Gutter Twins komt Mark Lanegan in 2012 met zijn eerste soloplaat sinds 2004. Blues Funeral wordt toegeschreven aan de Mark Lanegan Band, net zoals voorganger Bubblegum (2004), al is er van een echte groep nauwelijks sprake. Naast de uit duizenden te herkennen zanger is deze cd vooral een kindje van de multi-instrumentalist, producer en technicus Alain Johannes. Dit manusje-van-alles is ook een belangrijke man achter de schermen bij Queens Of The Stone Age, de band waar Lanegan vaak als gast te horen was. Johannes heeft er echter voor gezorgd dat ondanks alle knorrende gitaren Blues Funeral niet een QOTSA-kopie is. Met een flinke dosis elektronica in de hand stuurt hij de beschouwelijke en emotionele songs van de rockzanger een hele andere kant op. In Ode To Sad Disco zijn de beats gezien het onderwerp helemaal op zijn plaats. Later op het album zijn de zwierige synthesizers en dreunende bassen echter een stuk minder vanzelfsprekend, al pakt het wederom goed uit. Band of geen band, Mark Lanegan vernieuwt zich op Blues Funeral en verrast hiermee vriend en vijand. (JE)
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- The gravedigger's song
3:43
- Bleeding muddy water
6:17
- Gray goes black
4:10
- St. Louis elegy
4:33
- Riot in my house
3:52
- Ode to sad disco
6:24
- Phantasmagoria
3:15
- Quiver syndrome
4:03
- Harborview hospital
4:31
- Leviathan
4:21
- Deep black vanishing train
3:06
- Tiny grain of truth
7:07