Chucho Valdés kan zich nog goed herinneren hoe zijn hart een tel oversloeg toen hij Omara Portuondo voor het eerst zag. Ze was de nieuwe achtergrondzangeres in het orkest van zijn vader Bebo. ‘Ze zag er fantastisch uit, een beetje mager misschien, maar wat een uitstraling!’. Omara herinnert dat zowel zoon Chucho als vader Bebo naar haar hand dongen. ‘Ik koos geen van beiden’ zegt ze droogjes in de documentaire die bij deze cd zit. Toch hield Omara altijd contact met de tien jaar jongere Chucho, die ondertussen succes boekte met zijn groep Irakere. Voor dit album brengt het duo Cubaanse standards, met slechts de stem van Omara en de piano van Valdes. Het repertoire werd pas in de studio uitgekozen (door Omara), maar elk nummer was binnen een uur opgenomen. Het tweetal werkte naar eigen zeggen zo snel, omdat ze niet alleen het materiaal maar ook elkaar door en door en kenden. (PdK)