‘Composer of blues, hokum and Jungle Music’, zo omschrijft C.W Stoneking zich op de hoestekst van zijn tweede plaat. Waarbij ‘hokum’ verwijst naar humoristische blues met dubbelzinnige teksten. Stoneking is niet de eerste die zich liet beïnvloeden door vooroorlogse blues en jazz. Maar niemand ging zo ver in het kopiëren van het geluid van oude 78-toeren-platen als de stijlvol geklede blanke dertiger uit Australië. Samen met zijn vijfkoppige Primitive Horn Section zet hij die stokoude sound met zoveel overtuiging en oog voor detail neer, dat je zou zweren naar een oude opname uit New Orleans te luisteren. Niets blijkt minder waar, alle liedjes op één na (W. Houdini’s Brave Son Of America) zijn originele composities en de uitvoeringen zijn gewoon opgenomen in een plaatselijke studio in Victoria, Australië. De vergelijking met Tom Waits ligt voor de hand maar wordt door Stoneking beleefd weggewuifd. In een interview met Kindamuzik reageert hij als volgt: ‘Ik denk dat ik dat maar moet beschouwen als een compliment. Maar persoonlijk vind ik mijn songs beter dan die van hem.’ (MS)