Gaetano Majorano (1710-1783), oftewel Caffarelli, was een van de bekendste en succesvolste castraten van zijn tijd, een mezzosopraan. Handel schreef voor hem de titelrol in Serse (met het beroemde Ombra Mai Fu). Hij was de grote rivaal van Farinelli en meningen verschilden over wie van de twee beter zong. Caffarelli was een ‘moeilijke’ collega, berucht om zijn arrogantie en korte lontje. Rondom zijn persoon bestaan veel anekdotes die niet allemaal betrouwbaar zijn. Sommige bronnen vermelden dat Caffarelli in 1753 plots Frankrijk moest ontvluchten omdat hij tijdens een duel een dichter verwond had; andere zeggen dat hij weggestuurd werd door een beledigde Lodewijk XV, nadat hij een cadeautje van de koning (de zoveelste snuifdoos in Caffarelli’s collectie) geweigerd had. Caffarelli blonk uit in ‘arie di bravura’ (aria’s vol explosief coloratuurvuurwerk) maar was allround genoeg om de lange lijnen te kunnen zingen van een ‘aria di sostenuto’, zoals het programma op deze van Franco Fagioli bevestigt. Fagioli is een countertenor met een donker timbre dat enigszins lijkt op de klank van Cecilia Bartoli (zoals te horen is op hun opname van Steffani’s Stabat Mater). De stem is prachtig, de techniek uitstekend. Vergeleken met Bartoli verliest Fagioli’s stem echter aan expressiviteit waar hij aan etherische kwaliteiten wint. (CP)