Raphael Saadiq heeft een indrukwekkende staat van dienst voor iemand die zelf eigenlijk niet veel in de spotlights staat. Hij heeft een enorme lijst aan Grammy-nominaties en heeft samengewerkt met de grootsten die de muziekindustrie te bieden heeft. Stone Rollin’ is zijn vijfde soloalbum en ligt, wat de old school rock- en soulgeluiden betreft, in het verlengde van zijn vorige plaat The Way I See It (2008). Al meteen na de eerste opbouwende gitaarnoten van de track Heart Attack wordt duidelijk dat dit niet een plaat van nu is. Saadiq heeft zich laten inspireren door rock and roll uit de sixties en als (bas)gitarist is het niet vreemd dat hij goed heeft geluisterd naar bijvoorbeeld Chuck Berry. Om het plaatje compleet te maken voegt de ras muzikant ook gospel toe aan zijn brouwsel, zonder dat het ten koste gaat van de homogeniteit en dat is knap. Via de laatste vier tracks keert de rust enigszins terug en bij die overgang zullen sommigen af- of juist inhaken. Een hele fijne plaat, die getuigt van vakmanschap en die heerlijk nieuw en oud tegelijk aanvoelt. (GL)