Het hedendaagse fadogenre is rijk aan uitstekende vrouwelijke artiesten als Mariza, Dulce Pontes, Cristina Branco, Mafalda Arnauth en Ana Moura. Dan is het ook weleens fijn om naar een zanger te luisteren, zeker naar de warme en heldere stem van António Zambujo. Deze uit de alentejo-streek afkomstige artiest speelde in de musical Amália, ontving in 2006 een nationale prijs voor beste fadozanger en zijn internationale optredens in ondermeer Brazilië brachten hem loftuitingen van ondermeer een grootheid als Caetano Veloso. Zambujo’s ingetogen vertolking van pure fadomuziek zonder opsmuk of drama is dan ook een streling voor het oor. Omdat Zambujo op jonge leeftijd zowel de klarinet als de fado studeerde, voegt hij graag dit instrument toe aan de traditionele bezetting van Portugese gitaar, akoestische gitaar en bas (contrabas/basgitaar). Op zijn vijfde album Quinto hoor je in de begeleiding zo nu en dan ook een trombone en een ukelele. De sfeervolle fado’s bezingen in poëtische bewoordingen over de liefde en herinneringen aan vroeger. (SvdP)