Let’s Face The Music And Dance (2013) verschijnt in het jaar waarin Willie Nelson de respectabele leeftijd van tachtig jaar bereikt. Nelson, ooit een echte ‘American outlaw’, lijkt zijn laatste wilde haren op dit album definitief te hebben verloren. Er is tijd voor bezinning en een terugblik op het leven, iets wat hij doet met behulp van zijn familie. De muzikale relatie met zijn zus Bobbie is een van de hoofdthema’s op Let’s Face The Music And Dance. Daarnaast krijgt hij onder meer hulp van zijn zoon Micah. Het geluid van deze plaat is voor Nelson toch weer vrij nieuw, in de stijl van de American Songbook-reeks van Rod Stewart. Hij schittert op verrassende wijze met de oude klassiekers You’ll Never Know, Walking My Baby Back Home en I Can’t Give You Anything But Love. Is The Better Part Over, een van zijn eigen toevoegingen, mag er ook zijn. Let’s Face The Music And Dance is zeker niet zijn beste werk, maar wel een uiterst sfeervolle, warme en oprechte plaat van een legende die ondanks zijn leeftijd nog altijd durft te experimenteren. (BvdV)