Animals (1977) is het laatste album van Pink Floyd waaraan dit kwartet nog enigszins werkt als collectief. Tegelijk is de coup om het leiderschap van bassist/zanger/tekstschrijver Roger Waters (leidend tot zijn verkapte soloplaten The Wall en The Final Cut) al goed voelbaar. Halverwege het nummer Dogs, dat na de korte introductie Pigs On The Wing de eerste helft van de cd beslaat, neemt hij de leadvocalen over van gitarist/zanger David Gilmour om deze gedurende de rest van Animals niet meer terug te geven. Toch is het vooral Gilmour die schittert op Dogs, met zijn melancholieke, licht gruizige stem en klagende gitaarnoten, waardoor het nummer zich laat meten met beroemde Pink Floyd-epossen als Echoes en Shine On Your Crazy Diamond. Waters klinkt vooral boos en schril, ook in de daaropvolgende twee stukken Pigs en Sheep. Animals is zijn cynische kijk op de mensheid als een dierenboerderij: de honden in Dogs als carrièreslaven, de varkens in Pigs als leiders en politici en de schapen in Sheep als (gelovige) kuddedieren. De dromerige spacerock waar de groep zo groot mee werd is, vooral in de laatste twee nummers aan banden gelegd voor een aardser geluid maar het is wel kenmerkend voor Pink Floyd dat we illustratief blaffende honden, knorrende varkens en blatende schapen voorbij horen komen. Meer dan ooit laat de groep op het bittere en half geslaagde Animals weinig aan de verbeelding van de luisteraar over. (MR)