Een kleine minderheid van de kijkers van The Voice Of Holland herkenden in kandidaat Erwin de ex-zanger van The Prodigal Sons. Die rootsband deed het begin jaren negentig goed in het clubcircuit en schopte het in 1994 zelfs tot het hoofdpodium van Pinkpop. Roem is vergankelijk, maar de schuurpapieren strot van Erwin Nyhoff gelukkig (nog) niet. Met zijn doorleefde interpretaties van The River (Bruce Springsteen), Rumour Has It (Adele) en de schuifelklassieker Nights In White Satin (The Moody Blues) kreeg hij het publiek in de televisiestudio op de banken. Uiteindelijk eindigde Nyhoff als derde in de finale. Om de vluchtige aandacht van het kijkerspubliek nog even vast te houden, komt deze cd uit. Hierop staan geen nummers die Nyhoff in TVOH zong, maar songs die hij tussen 1993 en 1996 opnam met The Prodigal Sons. Het is gedegen rootsrock, grotendeels zelfgeschreven materiaal van een prima band, dat het verdient om gehoord te worden door het miljoenenpubliek dat Nyhoff pas leerde kennen in ’s lands populairste talentenjacht. (PdK)