‘Een zeldzame band die zich met geen ander laat vergelijken’, zo eindigde de Muziekweb-recensie van Liefde Op Doorreis (2009) van The Scene. Drie jaar later komt de Nederlandse rockband met Code, een plaat die zo in het verlengde ligt van hun oudere werk, dat met gemak de bovenstaande conclusie weer getrokken kan worden. De groep is ouderwets in vorm met funky bassen, gorgelende orgels en harde gitaren. Alsof de jaren negentig nog immer voortduren. De meest moderne toevoeging is te horen in het nummer Stip en komt van Lange Frans, met wie zanger Thé Lau in 2011 een nummer één-hit scoorde. Hoewel Zing Voor Me het toonbeeld was van zwijmelende rijmelarij, is dit liedje een stuk stoerder. Stoer is ook de productie van de rest van het album, met een hoofdrol voor het strakke basspel van Emilie Blom van Assendelft. Een enkele keer is de muziek zelfs te stoer, als de onvaste zang van Thé Lau verdrinkt in het geweld van de robuuste rockband. Het zal de bedoeling zijn, want Lau produceerde het album zelf. Een curieuze keuze, maar dat past perfect bij de nog altijd unieke band. (JE)