Een nieuw jaar, een nieuwe plaat van Ryan Adams. Deze stelling was sinds het debuut van de Amerikaan uit 2000 van kracht en de liedjesschrijver deed er vaak nog een paar schepjes bovenop ook. Adams is echter sinds 2009 met vervroegd pensioen, dankzij gehoorproblemen en zijn frustratie met de muziekindustrie. Hoe productief Adams eigenlijk was valt nu pas op. Na meer dan tien platen in tien jaar tijd, opent hij nu de archieven en komt hij met maar liefst twee platen die hij in 2007 opnam met zijn begeleidingsband The Cardinals. III en IV zijn odes aan de jaren tachtig, de tienerjaren van Adams. Muzikaal vinden de platen aansluiting bij het werk van Bruce Springsteen uit die tijd. Hoewel de 21 nummers met een beetje gevoel voor efficiëntie makkelijk op een enkele cd hadden gepast, is deze verzameling toch een hele kluif. De cd’s kabbelen rustig voort, zonder opschudding te veroorzaken, maar ook zonder kwaliteit te verliezen. Indruk maakt Ryan Adams vooral door zijn onverbeterlijke snelheid van werken. Overigens schijnt hij al weer bezig te zijn aan nieuwe projecten. Een gepensioneerde moet wat met zijn vrije tijd. (JE)