Eigenlijk is Tom Waits een genre op zich: al veertig jaar maakt hij zijn unieke mengsel van blues, jazz, rock en vaudeville. Met het klimmen der jaren worden de groeven in zijn stembanden en verweerde gezicht alleen maar dieper. Dat komt de muziek alleen maar ten goede, want op Bad As Me klinkt de 62-jarige Waits bijzonder geïnspireerd. Als hij er zelf al niet heel veel zin in zou hebben, kan het ook zijn dat hij werd aangejaagd door een paar beroemde gastmuzikanten. Het is een fraaie lijstje: blueslegende Charlie Musselwhite op harmonica, gitaristen Marc Ribot en David Hidalgo (Los Lobos) en op twee nummers doen zelfs Flea (Chili Peppers) en good old Keith Richards mee. Een ware sterrencast, en Waits heeft daar ook de juiste liedjes bij gezocht. Neem het fraaie Talking At The Same Time waarin Waits zijn woeste oerbrul inruilt voor een soort falset. Horen is geloven. In ieder geval is Bad As Me een hoogtepunt binnen de eigenhandig geschapen muziekstijl ‘Tom Waits’. (PdK)