De Britse zanger Jon Anderson moest zich in 2008 wegens ziekte terugtrekken uit Yes, de groep die hij zelf eind jaren zestig oprichtte. Voor Yes, dat al decennia lang voortploetert en (in eigen woorden) meestal toert met de eerste vijf (ex-)leden die komen opdagen, was dit geen reden om er mee op te houden. Anderson bleef, eenmaal weer opgeknapt, weg bij de groep en zocht contact met toetsenist Rick Wakeman die zelf al sinds de jaren zeventig een knipperlicht-relatie onderhoudt met Yes. Een goed idee want het tweetal klinkt zeldzaam geïnspireerd op The Living Tree. Wakeman beroert vooral de vleugel op sierlijke wijze en vult dit spaarzaam aan met lichte synthesizer-klanken. Een decor waartegen Anderson met zijn hese en hoge stem even serene als pakkende melodieën zingt die soms doen denken aan het Yes van weleer. De negen rustieke nummers doen bijna klassiek aan op deze uiterst vruchtbare samenwerking tussen twee prog-reuzen. (MR)