Ten tijde van het schrijven van deze recensie (juli 2012) telt de collectie van de Centrale Discotheek Rotterdam een geschatte 400.000 cd’s. Het album Dopesmoker van het Amerikaanse trio Sleep is één van de meest bizarre cd’s in de omvangrijke collectie. Sleep speelt extreem trage heavy metal en dat kost tijd: het titelnummer duurt een lieve 64 minuten. Het leverde de groep een cultstatus op onder mensen die hun muziek het liefst zwaar, log, massief en zwartgallig hebben. De monsterriff van het nummer ontvouwt zich relatief snel (na een halve minuut) maar de drums laten vier minuten op zich wachten terwijl de zang pas na negen minuten invalt. De muziek van Sleep dondert vervolgens als een modderlawine over je heen. Aanvankelijk weigerde London Records dit album uit te brengen. Reden voor de drie leden van Sleep om de band dan maar meteen op te heffen. Een heruitgave uit 2003 hakte het nummer in stukjes, maar deze editie brengt het album uit zoals het oorspronkelijk bedoeld was: als één lang, uitgestrekt nummer. Dopesmoker is een plaat, die niemand onberoerd laat. (PdK)