Begin jaren zeventig ontstond de ‘blaxploitation’-film. Geheel in lijn met de ‘black is beautiful’- ideologie maakten zwarte regisseurs films voor en door Afro-Amerikanen. Ook Marvin Gaye, boegbeeld van het toonaangevende Motown-label, toog naar Hollywood om daar een soundtrack te componeren. Enkele prominente soulzangers (Isaac Hayes, Curtis Mayfield) waren hem daarin al voorgegaan. Het zorgvuldig samengestelde boekje bij deze cd noemt Trouble Man een ‘vergeten meesterwerk’ binnen het oeuvre van Gaye. Toegegeven, funkier als in T Plays It Cool klonk Gaye zelden, maar toch staan er ook de nodige instrumentale vullertjes op Trouble Man. Wel aardig is dat de samenstellers voor de bonus-cd van deze heruitgave ook de precieze geluidsband samenstelden zoals die klonk tijdens de vertoning van Trouble Man in de bioscoop. Gaye’s fluwelen soulstem maakt Trouble Man tot een uitermate genietbaar album, al bereikt hij niet de Olympische hoogtes van een What’s Goin’ On of een There, My Dear. (PdK)