In 1938 componeerde Frank Martin de eerste van een reeks instrumentale Ballades (het werden er in totaal zes). Al deze werken zijn feitelijk eendelige concerten (met begeleiding van piano of orkest), waarin steeds een ander instrument de hoofdrol speelt. In de Eerste Ballade was die rol weggelegd voor de altsaxofoon, een instrument dat niet bepaald gangbaar was in de klassieke muziek. Martin werd echter geïnspireerd door de virtuositeit van Sigurd Rascher, die maar liefst vier volle octaven uit zijn instrument wist te krijgen (waarvan het bovenste anderhalve octaaf als boventonen). Op deze cd horen we hoe Arno Bornkamp in de voetsporen van Sigurd Rascher treedt. Arno Bornkamp – hij won o.a. de Zilveren Vriendenkrans van het Concertgebouw en de Nederlandse Muziekprijs – wordt geprezen als een lyrisch saxofonist met podiuminstinct. Dat lyrische horen we tevens in het begin van Martins Ballade voor trombone uit 1940. Met dien verstande dat de majestueuze trombone hier plaats heeft gemaakt voor de smeltende tenorsax. Fraai is ook de minder bekende Sonata da Chiesa (hier in Bornkamps versie voor sopraansaxofoon en orgel), met een mooie Bach pastiche – Alla Francese – als kenmerkend onderdeel. (HJ)