Met zijn bleke huid, dikke bril en stokstijve performance was Roy Orbison een onwaarschijnlijke rock’-n’rollster. Zijn eerste hit, Ooby Dooby, zag Sun-baas Sam Phillips dan ook als een toevalstreffer en in 1959 zegde hij het contract op met ‘The Big O’. Orbison nam op muzikale wijze wraak bij Monument Records. In labelbaas Fred Foster en songschrijver Joe Melson vond de verlegen zanger twee gelijkgestemde geesten. Gedrieën bepaalden ze het nieuwe geluid van Orbison. In tegenstelling tot veel rock-‘n-roll stonden in de Orbison Sound niet de drums maar juist zijn lichtelijk gekwelde stem centraal. Ook de opbouw van de liedjes was afwijkend. Veel van Orbisons songs staken ingenieus in elkaar, iets wat Orbison weet aan het feit dat hij zich als autodidact zelf had leren spelen. Dit verzamelalbum brengt alle singles samen die Orbison tussen 1960 en 1964 uitbracht. Al zijn bekende songs, zoals Only The Lonely, Crying, In Dreams en Oh, Pretty Woman, staan er op. (PdK)