Voor een man van bijna zeventig is Brian Wilson opvallend veel in the picture in 2011. In dezelfde week dat de originele opnames van zijn onafgemaakte magnum opus Smile worden uitgebracht, verschijnt de veel bescheidenere cd In The Key Of Disney. Zonder The Beach Boys is het werk van Wilson vaak van wisselvallige kwaliteit en daarom was zijn vorige cd Brian Wilson Reimagines Gershwin (2010) een hele opsteker. Dit sterke album maakte hij voor de The Walt Disney Company en van hen mocht de Amerikaan meteen een nieuwe plaat maken, waarop hij in het rijke verleden van de entertainmentgigant duikt. Waar Wilson enorm leek op te leven door het zingen van nummers van Gershwin, klinkt hij op deze cd geforceerd en inspiratieloos. Wilson mag als oude van dagen niet enkel worden afgerekend op zijn zang, maar ook zijn doorgaans briljante arrangementen en producties zijn op deze cd nauwelijks te ontwaren. Enkel The Bare Necessities (Jungle Book) en Heigh-Ho (Sneeuwwitje) bieden een paar leuke vondsten. De negen andere nummers koppelen prima songmateriaal aan een prima band. De hand van de oude meester is echter nergens te bekennen. (JE)