David Lynch mag beschouwd worden als een van de meest opmerkelijke filmmakers van de laatste twintig jaar. Als een van de zeer weinigen verstaat hij de kunst om een totaal onbegrijpelijke film te maken, en toch zijn publiek met een tevreden gevoel de bioscoopzaal uit te laten lopen, hetgeen resulteert in talloze internetfora die het mysterie trachten te ontrafelen. Haaks hierop staat Lynchs goed gevulde trofeeënkast waarin vele prijzen van toonaangevende filmfestivals prijken. Ook op muzikaal gebied opereert Lynch als uw reisleider naar de meest duisteren krochten van het onderbewustzijn. Voor Crazy Clown Time heeft hij echter heel wat trucjes afgekeken van zijn vaste filmcomponist Angelo Badalamenti die al jaren heeft bewezen hoe je rustige passages zo grillig mogelijk kan maken door het gebruik van verontrustende geluiden en soundscapes. Crazy Clown Time kan gezien worden als een subtielere versie van het werk van Tricky. Futuristische Americana uit afgelegen streken waar inteelt welig tiert. (AD)