Zangeres Cristina Branco houdt ervan haar eigen Portugese levenslied, de fado, voortdurend te vernieuwen door verbindingen aan te gaan met andere genres, uit binnen- en buitenland. Zoals ze zelf schrijft in het cd-boekje van het album Fado Tango, zijn de gekozen liederen als de levensverhalen van mensen die een lange reis ondernemen per schip van Buenos Aires naar Lissabon en Parijs. Of het nu om een fado, tango of chanson gaat, Branco wil met haar liederen de harten raken van mensen, of ze nu oud of jong zijn, rijk of arm. De ontroering van ‘saudade’ vindt Branco in liederen van Carlos Gardel, Jacques Brel en vooral ook nieuw gecomponeerd materiaal door haar zeer bekwame bandleden João Paulo da Esteves da Silva (piano), Bernardo Coutu (Portugese gitaar) en anderen. Het accordeonspel van Ricardo Dias zorgt voor een gezellige tangosfeer. Branco’s lyrische stem en vertolking is zoals altijd onberispelijk, of ze nu in het Portugees, Spaans of Frans zingt. De luisteraar kan zich genoeglijk laten meevoeren met deze kabbelende stroom van sfeervolle muziek. (SvdP)