Hij zette zichzelf ooit op de kaart als gitarist van de Quadraphonics, maar inmiddels is Thomas Dybdahl alweer toe aan zijn zesde soloplaat. Ditmaal wordt er door sympathieke Noor minder geëxperimenteerd dan op het voorgaande album Waiting For That Clear Moment , waardoor deze plaat wat toegankelijker is voor een breder publiek. In feite is What’s Left Is Forever een uitgebreide mix van al zijn voorgaande albums, alleen is het allemaal net iets braver en binnen de lijntjes. Maar de veelzijdigheid van Dybdahl komt op deze plaat fraai naar voren. Zo klinkt hij het ene moment ingetogen en kwetsbaar op nummers Shine en Man On A Whire en dan ineens verrassend bombastisch en bijna intimiderend met een kakafonie aan ondefinieerbare geluiden in bijvoorbeeld Running On Fumes. What’s Left Is Forever is een bijzonder album dat een aantal luisterbeurten nodig heeft om de ware schoonheid ervan te ontdekken. En die blijkt dan zowaar in overvloede aanwezig te zijn. (BvdV)