Garbage is altijd een aparte band geweest. Met drie Amerikaanse producers op leeftijd en een Schotse zangeres als blikvanger, viel de band in 1995 met geen enkele andere te vergelijken. Toch ving het kwartet op een geraffineerde manier de tijdsgeest. Hun liedjes waren dynamisch, gelikt en bovenal aanstekelijk. Drummer Butch Vig was vooral bekend als producer van alternatieve rock (Nirvana, Smashing Pumpkins), maar het viertal herbergde ook dance-invloeden. Zonder echt grote hits te scoren was Garbage een band om rekening mee te houden. Na een stilte van zeven jaar is er in 2012 echter weinig over van hun roem. Zit er nog wel iemand te wachten op muziek die zo symbool staat voor de jaren negentig? De kracht van de band blijkt gelukkig tijdloos. Er is altijd ruimte voor goede liedjes met een modern geluid. Garbage schroeft de elektronische elementen iets op, vervormt hier en daar de zang van Shirley Manson en klinkt ook wat vrolijker dan voorheen. De plaat had verder net zo goed in 1995 uitgebracht kunnen worden. De impact van Not Your Kind Of People was in dat jaar waarschijnlijk ook wel groter geweest. (JE)