Het zesde album van Old Crow Medicine Show heet Carry Me Back. Een toepasselijke titel want het betekent zo veel als ‘neem me mee terug’. En dat doet OCMS met groot plezier en wel naar de jaren voor de Tweede Wereldoorlog, het tijdperk zonder synthesizer, housebeat en elektrische gitaar. De tijd dat mensen nog dansten bij het horen van een banjo, mandoline en viool. Dat het leven toen niet alleen maar leuk was, blijkt wel uit de teksten: hard werken, armoede en illegaal drank stoken waren aan de orde van de dag. Op het eerste gehoor zou je niet zeggen dat de jongens van OCMS ooit fans van Nirvana waren, maar de gedreven, bijna opgefokte, energie waarmee ze hun folk en bluegrass spelen verraadt wel iets van hun oude punkmentaliteit. Grappig detail is dat ze geen traditionals opwarmen, maar hun eigen songs schrijven. Daardoor klinkt deze ‘old time music’ nu weer bijna net zo actueel als in de jaren dertig. (PdK)