Na het succesvolle debuut We Started Nothing (2008) met de hit That’s Not My Name, waren The Ting Tings een van de paradepaardjes van Sony Music. Het duo, bestaande uit drummer/producer Jules de Martino en zangeres Katie White, reageerde nogal geschrokken op deze heldenstatus. De bemoeienissen van de platenmaatschappij, de hitgevoeligheid van hun eigen nummers; alles moest op de schop. Een bekend gegeven in de popmuziek, waar het stikt van musici die vlugge roem niet kunnen accepteren en daarom zo opstandig mogelijk proberen over te komen. The Ting Tings schrapten naar verluidt hun hele tweede album, omdat Sony de ‘undergroundsingle’ Hands had durven aanbieden aan de grote Britse radiostations. Daarnaast klonk de onuitgebrachte plaat te hip en dat was natuurlijk niet de bedoeling. De opnames moesten over, met Sounds From Nowheresville als resultaat. Het is The Ting Tings in ieder geval gelukt niet te aanstekelijk te klinken, al klinkt de cd ook niet eigenzinnig of bijzonder. In zekere zin heeft de band nu net dátgene achterwege gelaten waar ze goed in zijn: infectieuze electropop maken. Een gemiste kans…of was dat juist de bedoeling? (JE)