Hoewel ze deels van Italiaanse afkomst is en al jaren in Londen woont, zal Emilíana Torrini altijd bekend staan als IJslandse zangeres. Dat is ook geen probleem, want haar muziek bevat juist die elementen die mensen associëren bij IJslandse popmuziek: tegendraads, maar toch toegankelijk en bovendien gezongen met een schattig accent. Met haar vierde soloalbum Tookah sluit ze een periode van vijf jaar stilte af. Intussen is ze moeder geworden, wat enigszins verklaart waarom de zangeres zo lang op haar heeft laten wachten. Samen met muzikant/producer Dan Carey schreef ze afgelopen jaren langzaam aan nieuw materiaal. Het is de moeite van het wachten waard geweest, want Tookah kan zich moeiteloos meten met haar eerdere meesterwerken Me And Armini (2008) en Fisherman’s Women (2005). Het is een heerlijk ontspannen plaat. Het contrast tussen akoestische en elektronische instrumenten wordt nergens echt scherp. De tokkelende gitaren en fluisterende synthesizers complementeren elkaar volledig en bieden een fijne achtergrond voor de warme vocalen van Torrini. IJsland heeft er weer een prima exportproduct bij. (JE)