De Amerikaanse band Wilco grossiert al bijna twee decennia in klassiekers. Platen als Summerteeth (1999),Yankee Hotel Foxtrot (2002) en Wilco [The Album] (2009) werden bij uitkomst terecht bejubeld door vooraanstaande critici en wisten ook aardige verkoopcijfers te behalen. Als een van de hardst werkende bands uit het rockcircuit doet Wilco regelmatig Nederland aan, met uitverkochte Paradiso’s en 013’s als gevolg. The Whole Love, hoewel minder catchy dan de vorige platen, staat wederom garant voor een dosis meesterlijke popmuziek. Zanger/gitarist Jeff Tweedy tekent weer voor een paar prachtige luisterliedjes, gitarist Nels Cline soleert er op los en bassist John Stirratt zet bij tijd een wijle een geweldige groove neer. Eigenlijk lijkt niets onmogelijk voor deze mannen van respectabele leeftijd. Dat is tegelijkertijd ook de tragiek van Wilco. De achteloze snelheid waarmee de band haar meesterwerken maakt, zorgt ervoor dat ze soms over het hoofd gezien worden. Hopelijk is dat niet het geval met The Whole Love, want popliefhebbers mogen zichzelf deze plaat niet onthouden. (JE)