Samen met zangeres Binki Shapiro waagt Adam Green zich begin 2013 aan een heuse duettenplaat. Hem kennen we natuurlijk van het hilarische folkduo The Moldy Peaches en een handvol geslaagde soloplaten. Shapiro is een stuk onbekender en zong eerder in Little Joy, dat we kort door de bocht zouden kunnen omschrijven als een zijproject van The Strokes. Als duo zijn ze elkaars gelijken, want de twee vullen elkaar fantastisch aan. Zij is zijn Nancy Sinatra, hij is haar Lee Hazlewood. Dat de duetten op dit album van tijd tot tijd ook de kant van de ouderwetse smartlap op gaan, is geen zonde. Het flirten met clichés maakt de tien vriendelijke nummers gewoon lekker camp. Zeker voor Green is dit bekend terrein. Op zijn soloalbums ontpopte hij zich al eerder als een crooner van geestige kamerpop, waarvan je nooit helemaal zeker wist of hij de luisteraar in het ootje nam. Zijn doorgaans puberale teksten zijn dit keer echter in geen velden of wegen te bekennen, omdat Shapiro meer van romantische poëzie houdt. Dat is misschien wel de grootste verdienste van deze gezellige samenwerking. (JE)