De schildersterm 'impressionisme' is misschien niet zo geschikt voor de muziek van Debussy, de componist schijnt er zelf niet dol op te zijn geweest. Het etiket 'impressionisme' is echter wel zeer van toepassing op het fraaie pallet (instrumenten uit Debussy's tijd) waarmee Jos van Immerseel en zijn Anima Eterna Brugge hier werken. Die nadruk op kleur en klank geeft wel iets slepends aan deze uitvoeringen, al komen ook de metrische en ritmische noviteiten van Debussy's muziek daardoor mooi tot uitdrukking. Goed, we hebben hier drie absolute topwerken van de 20ste eeuwse muziek in één greep. Eigenlijk begint die twintigste eeuw dus al in 1894, toen Debussy de vrij zwevende fluitmelodie componeerde als opening van zijn loom sensuele Prélude à l'après-midi d'un Faune. La Mer is al weer een fase verder. Zo is het tweede deel van La Mer – Jeux de Vagues – een mooi voorbeeld van muziek die beweegt zonder zich (op traditioneel Beethovensiaanse wijze) te ontwikkelen. Dat caleidoscopische – beweging zonder verplaatsing – weerspiegelt ook Le Matin d'un Jour de Fête, het sluitstuk van de Images. (HJ)