Met het werk Volumina (1962) gooide György Ligeti een spreekwoordelijke steen in de orgelvijver. Tot dan toe was de internationale orgelwereld ver verwijderd van de nieuwste muzikale ontwikkelingen. Het aanzwellende monsterakkoord aan het begin moet menig orgelliefhebber als een horrorsoundtrack in de oren hebben geklonken. En dat niet alleen, ook het traditionele (elektropneumatische) orgel bleek niet altijd bestand tegen Ligeti’s vernieuwende ideeën. Zo brandden naar verluidt tijdens de première de zekeringen door, waarbij de ontstane rookontwikkeling onbedoeld samenviel met Ligeti’s langzaam verschuivende klankwolken. Dat het orgel in het Keulse Kunst-Station Sankt Peter Ligeti’s muziek prima aankan, bewijst dit sensationele album van organist Dominik Susteck. Niet alleen geeft hij aan Ligeti’s drie orgelcomposities een bijna theatraal-dramatisch cachet, tegelijk biedt het instrument zoveel extra’s, dat je je soms afvraagt of je nog wel naar een orgel luistert. Zoals in de door Susteck voor orgel bewerkte pianocyclus Musica Ricercata. De vele special effects – veelkleurig slagwerk, luchtdrukregelaars en andere toeters en bellen – maken dit album tot een spannende ontdekkingstocht voor de doorgewinterde orgelavonturier. De traditionele orgelliefhebber is deze vernieuwende dubbelslag (zowel compositorisch als orgel-technisch) wellicht een brug te ver. (JWvR)