In een garage kun je er lekker op los rammen, maar ook fijn knutselen. The Jon Spencer Blues Explosion weet dit als geen ander. Het trio staat bekend om zowel zijn rauwe sound als zijn vindingrijkheid. De band heeft goed geluisterd naar onversneden rock-'n-roll- en punkbands en weet tegelijkertijd dat er uit hiphop en indierock een hoop creativiteit te halen valt. In de ruim twintig jaar dat The Blues Explosion aan de weg timmert, heeft de groep altijd de balans gezocht tussen authentiek rocken en knippen en plakken in de studio. Meat & Bone, dat in 2012 verschijnt, is het eerste album sinds acht jaar en gaat gewoon verder waar Damage (2004) gebleven was. Dat was meer een knutselplaat, dus is Meat & Bone weer meer een gevoelsplaat. De cd ligt vooral in het verlengde van de pure rock-'n -roll van Plastic Fang (2002), al is de eclectische gelaagdheid van bijvoorbeeld Acme (1998) ook nog aanwezig. Er is dus plek voor zowel gierende bluessolo’s als voor elektronica en knotsgekke mixkeuzes. Veel nieuws is er niet onder de zon, al heeft Meat & Bone genoeg vlees op de botten om te bekoren. (JE)