De Britse bassist en componist Dave Holland behoort tot de school van jazzmuzikanten die furore maakte in de elektrische band van Miles Davis in de late jaren zestig en vroege jaren zeventig. Maar waar bandgenoten als Joe Zawinul en John McLaughlin hierna meteen met eigen bands naam maakten, kende Holland als bandleider pas in de late jaren negentig een belangrijke periode met ECM-albums als Points Of View (1998) en Prime Directive (1999) vol spannende en met een bijna klassieke discipline uitgevoerde moderne jazz. Debutanten in die band als saxofonist Chris Potter en vibrafonist Steve Nelson zijn inmiddels zelf bandleider terwijl Holland op Prism het zoekt in een sobere bezetting van piano en Fender Rhodes (Craig Taborn), gitaar (Kevin Eubanks) en drums (Eric Harland). De basis klinkt, zoals altijd, strak en dynamisch. Tegen freejazz aanleunende passages worden niet geschuwd, maar mede door de elektrische gitaar en de Rhodes zoekt Holland regelmatig ook zijn wortels in de jazzrock op. Een vrijzinnig jaren zeventig-sausje siert dit diverse maar altijd creatieve album. (MR)