Vier tere tonen als uitdrukking van onvervuld verlangen. Zo begint Bartóks Eerste Vioolconcert, een nog steeds raadselachtig werk, waarvan slechts af en toe nieuw tipje van de sluier wordt opgelicht. Isabella Faust geeft op dit album zo’n nieuw inkijkje dankzij bijzondere vondsten in het Boedapester Bartók Archief. Rond 1907 was Bartók verzeild geraakt in een onbeantwoorde liefdesaffaire met vioolstudente Stefi Geyer. In een van zijn brieven aan haar noteerde hij de eerste vier noten en verklaarde: ‘Dit is jouw Leitmotiv’. Hiermee bezegelde Bartók zijn ultieme liefdesverklaring aan zijn jonge muze. Geyer heeft het werk nooit willen uitvoeren. Bartók op zijn beurt bepaalde dat het vioolconcert pas na zijn dood mocht worden gespeeld. Toch klonk veel muziek uit het eerste deel al eens op het concertpodium als het eerste van de Twee Portretten Sz.37. Fausts nieuwe interpretatie hangt nauw samen met allerlei speelaanwijzingen in de manuscripten, die tot nu toe nauwelijks waren onderzocht. ‘Mit verhaltener Leidenschaft’, ‘erschöpft’ of ‘Wie im Traume’. Bij Faust komt het allemaal tot leven, waarmee ze ongetwijfeld een van de meest intense uitvoeringen tot nu toe aflevert. (JWvR)