Binnen drone- en doommetalkringen was Chelsea Wolfe enige tijd een goed bewaard geheim. Maar hoewel deze zangeres, gitarist en songwriter uit Los Angeles zichzelf graag bestempelt als een muzikale outcast, is haar publiek groeiende. Wolfe’s muziek klinkt immer donker en melancholiek maar ook krachtig en slepend, zich ergens bevindend tussen de vroege goth van Cocteau Twins en Siouxsie and The Banshees en de meer aardse vrouwenblues en -rock van PJ Harvey . Op het minialbum Unknown Rooms koos zij ervoor om haar songs geheel akoestisch uit te voeren. Haar eigen gitaarspel wordt daarbij sfeervol aangevuld met spaarzame drums, toetsen en strijkers. De nadruk komt daarmee te liggen op haar grillige liedjes en ijle stem waarmee zij ook regelmatig spookachtige koortjes maakt. Een duistere en plechtige schoonheid stijgt er op van Unknown Rooms, waarmee Wolfe een eigen, maar ditmaal ook opvallend toegankelijke wereld creëert. (MR)