Uw recensent moest toch even een woordenboek raadplegen toen hij de titel van het tweede album van Baths zag. Een obsidiaan is een vulkanische glassoort die kan ontstaan als lava erg snel afkoelt. De geestelijk vader van Baths en deze albumtitel is producer Will Wiesenfeld (1989) een gezellige nerd die een haat/liefde-verhouding lijkt te hebben met de Engelse taal. In een interview zei hij elk woord te wegen bij het schrijven van teksten. Alle nummers op Obsidian zijn gevuld met zang en dus waren teksten een stuk belangrijker dan op de vorige, deels instrumentele Baths-plaat. Wiesenfeld lag vlak voor de opnames een paar maanden op bed met een bacteriële infectie en ging van de weeromstuit schrijven over de donkere kanten van het leven. ‘Ik hoop dat mensen me niet gaan zien als een suïcidaal, depressief persoon,’ zei Wiesenfeld hierover. Dat zal wel meevallen, want ondanks de zware onderwerpen klinkt Obsidian vrij licht en toegankelijk. De falset van Wiesenfeld is daarnaast glashelder en een prettige houvast tussen alle hortende en stotende elektronica. Obsidian is gelukkig niet alleen voor mensen die intelligent genoeg zijn om te weten wat een obsidiaan is. (JE)