Tsjaikovski’s Symfonieën nr.4-6 worden vaak als een trilogie gezien. De dramatische impact van deze werken is zodanig dat de muziek vaak beluisterd wordt als des mans geworstel met het Noodlot, wat dat dan ook wezen mag. De omineuze hoornsignalen waarmee de Vierde Symfonie opent zou dan een uitbeelding van dat Noodlot met kapitale N zijn. Legendarisch is de felle opname die de despotische Mravinski in 1961 met het Leningraad Filharmonisch Orkest maakte. Mravinski rekende zo doeltreffend af met het vooroordeel alsof het bij Tsjaikovski alleen maar om suikerzoete romantiek gaat. Zijn leerling Valery Gergiev bouwt het eerste deel van de Vierde rustiger en zorgvuldiger op, maar het valt ook op hoeveel intensiteit Gergiev aan deze lezing meegeeft. Kennelijk is Tsjaikovski’s muziek zo groot dat ze vanuit totaal verschillende interpretaties weet te overtuigen. Deze uitvoeringen met het Mariinsky Orkest werden in 2010 live opgenomen voor een Frans publiek in de Salle Pleyel. (HJ)