Het jaar 2012 is goed begonnen voor saxofonist, componist en bandleider Yuri Honing. In de eerste maand mocht hij de VPRO/Boy Edgar Prijs 2012 toevoegen aan zijn reeds goed gevulde trofeeënkast. In de tweede maand komt Yuri Honing Acoustic Quartet met de cd True. De muziek van zijn akoestische kwartet staat haaks op die van zijn elektrische band Wired Paradise. Overeenkomst is dat Honing ook hier de grenzen tussen pop en jazz tracht te vervagen. Dit in een repertoire dat is ondergedompeld in weemoedige sferen waarin Honings saxen klagend hun weg vinden. Ook dit keer biedt Honing ruimte aan bewerkingen van popsongs. Inderdaad, bewerkingen, want Honings versies gaan een stuk verder dan ordinaire covers. Zo krijgt het zeer melancholieke Paper Bag van Goldfrapp beduidend meer pit door het trefzekere slagwerk van drummer Joost Lijbaart, terwijl Bring Me The Discoking van David Bowie’s laatste album Reality (2003) juist een omgekeerde bewerking kent. Drums gaan in een lagere dynamiek ter faveure van ongekende melancholieke pracht. True is geen vrolijk album, maar wel heel prachtig en wordt bij elke luisterbeurt mooier. (AD)