Het debuut van Franz Ferdinand uit 2004 werd door veel mensen gezien als het Britse antwoord op Is This It (2001) van The Strokes. Zo fris als de rammelende gitaartjes van de Amerikanen waren, zo relevant klonken de hoekige ritmes van de Schotten. Beide bands speelden met weinig opsmuk en grepen smaakvol terug op de rijke popgeschiedenis. Daarmee lieten ze ontelbare na-apers zien hoe ze (vluchtige) roem konden vergaren. Ongeveer tien jaar later zijn de vele volgers allang van het toneel verdwenen en hebben The Strokes net als Franz Ferdinand veel van hun glans verloren. Right Thoughts, Right Words, Right Action is het vierde album van de Schotten en volgt op vier jaar radiostilte. Teruggrijpen op het succesvolle debuut lijkt het devies. Dezelfde funky gitaartjes en neurotische refreintjes zijn weer van de partij. Alles is zo mee te fluiten en ook de teksten nestelen zich makkelijk in je brein. Tegelijkertijd worden de oude successen niet geëvenaard en krijg je als luisteraar meer zin het debuut weer eens onder het stof vandaan te halen. Right Thoughts, Right Words, Right Action, maar het is niet genoeg. (JE)