Met de onverwachte dood van zanger Lux Interior (Erick Purkhiser) kwam er in 2009 een wreed einde aan The Cramps. Samen met gitarist Poison Ivy (Kristy Wallace) vormde hij de kern van deze band als een onafscheidelijke echtpaar dat leeftijdloos leek door rock ‘n’ roll in zijn meest elementaire vorm te spelen en ademen. Een duo ook met een encyclopedische kennis van obscure garagerock en rock ‘n’ roll wat zij vermengden met de ranzige chique van horror- en sexy b-films uit de jaren vijftig/zestig. Eind jaren zeventig zetten zij hiermee het New Yorkse CBGB’s op zijn kop, waarna The Ramones hun versie van Surfin Bird (The Trashmen) pikte. Deze verzamelaar documenteert die begindagen met ijzersterke singles als Human Fly, The Crusher en het eerder genoemde, manische Surfin Bird. Niet door enige techniek gehinderd maar met hart en ziel wisten The Cramps rock ‘n’ roll weer jeugdig, gevaarlijk en sexy te laten klinken. Deze ‘heilige’ muziek zal daarmee nimmer aan kracht inboeten. (MR)