Charpentier schreef David & Jonathas niet voor het hof maar voor een jezuïetencollege. Het werk heeft daardoor een andere vorm dan de meeste opera's uit die tijd. Dirigent William Christie kent het werk goed. Hij heeft de opera ooit al op cd opgenomen. Toen liet hij de rol van David zingen door een countertenor. Voor deze voorstelling werd de toonhoogte bijna een toon lager ingesteld en koos hij voor een tenor (een haute-contre), wat historisch correcter is. Het liefst had Christie de oorspronkelijke bezetting willen evenaren, waarbij de rol van Jonathas naar een jongen ging en die van David naar een iets oudere jongen. Maar dat bleek niet haalbaar te zijn door de Franse wetgeving met betrekking tot het werken met minderjarigen. De rol van Jonathas ging daarom naar een sopraan. De muziek is onmiskenbaar sensueel, waardoor de pure liefde tussen David en Jonathas homo-erotisch getint wordt. De regisseur loopt daar niet omheen. Verder draagt de regie met zijn strak houten decor en twintigste-eeuwse kostumering helaas weinig bij aan een beter begrip of intensivering van het drama. De muziek daarentegen wordt schitterend uitgevoerd. (CP)