Het pseudoniem Thundercat dat basvirtuoos Stephen Bruner voor zichzelf koos is waarschijnlijk het product van een jarenlange verslaving aan comics en cartoons. Op zijn zestiende speelde hij al in de legendarische thrashpunkband Suicidal Tendencies, maar begon zich op latere leeftijd steeds meer toe te leggen op hiphop. Zo zeer dat hij een protegé van Steven Ellison alias Flying Lotus werd. Op The Golden Age Of Apocalypse is echter niets terug te horen van een voorliefde voor hiphop. Dit album lijkt geïnspireerd door de beginjaren van de jazzrock in de vroege jaren zeventig, toen Stanley Clarke en George Duke hun beste werk afleverden. Avontuurlijke melodielijnen kolken woest in duizelingwekkende vaart door een schijnbaar onbegrensd muziekuniversum. Helaas hadden Clarke met Return To Forever en latere soloplaten, en Duke beduidend meer fantasie dan Thundercat, want na een sterke eerste helft verzanden diens ideeën in priegelwerk zonder kop of staart. (AD)