De Britse Natasha Khan behoort tot een van de meest originele artiesten van de jaren tien. Haar eerste twee albums Fur And Gold (2006) en Two Suns (2009) onder de naam Bat For Lashes konden rekenen op erg goede kritieken en brachten Khan naar de top van de Britse hitlijsten. Ook op het derde schijfje The Haunted Man mengt ze ingenieus klassieke instrumenten met elektronica. De geprogrammeerde beats en de sferische strijkers en dito synthesizers vormen de ondergrond voor haar krachtige zang. Haar stem doet soms denken aan authentieke zangeressen als Björk en Tori Amos. Khan is minstens net zo onberekenbaar. De spanningsboog die de stuwende ritmes opbouwen, wordt met het zelfde gemak weer afgebroken door onverwachte breaks. In een club kan er moeilijk op worden gedanst en tijdens een festival zal er niet op worden gesprongen. Natasha Khan is gewoon niet voor een gat te vangen. Haar muziek is energiek zonder echt dansbaar te worden en onheilspellend zonder je de stuipen op het lijf te jagen. The Haunted Man is zo een luisterplaat waarvan er maar weinig worden gemaakt. (JE)