Een spraakmakende gebeurtenis in het Weense societyleven anno 1901 was de verloving van Gustav Mahler, dirigent van de Hofoper, met een van de mooiste vrouwen van Wenen. De verloofde, Alma Schindler, was de dochter van de beroemde landschapsschilder Emil Schindler. Alleen al vanuit carrièreoogpunt had Mahler het niet beter kunnen doen. Connecties rond zijn aanstaande schoonmoeder verschafte hem namelijk de toegang tot de fine fleur van de toenmalige kunstscène. Het ging hierbij o.a. om Gustav Klimt, die trouwens ook iets met Alma had gehad. Net als Zemlinsky, Alma’s compositieleraar, maar dat is weer een ander verhaal. Hoe dan ook; volgens overlevering zou Mahler zijn verlovingsbrief aan Alma gestuurd hebben in de vorm van een muziekstuk: het fameuze Adagietto voor strijkers en harp uit de Vijfde Symfonie. Gergievs live opname van deze Vijfde Symfonie behoort tot de meest interessante delen van zijn Mahler-cyclus tot nu toe. Gergievs gevoel voor kleur en avontuur zorgt voor een spannende lezing, vanaf de dramatische Treurmars, via het wilde Scherzo tot aan de zonnige en opgeruimde Rondo-Finale toe. (HJ)