De Nederlandse bluesscene is volwassen. De tijd van de Stevie Ray Vaughannabee’s was voorbij met de komst van bands als T99 en Big Blind. Dit wordt nu nog eens zwaar bevestigd met de nieuwe plaat van de Cuban Heels. Geen ellenlange gitaarsolo’s, slappe Hendrix covers en bandana’s voor de Cuban Heels. Nee. Op Gritbag niets dan dikke grooves en vunzige songs. Alles moet kapot en dat zullen we weten. De sound doet bij een aantal nummers denken aan The Black Keys zonder een goedkope kopie te worden. Het hoogtepunt is Rosie, een bewerking van een field recording die in 1947 door Alan Lomax is opgenomen in een gevangenis in Mississippi. Ondanks dat de Cuban Heels in de herfst van 2010 aankondigden de stekker eruit te trekken hebben de heren het roer omgegooid en een geweldige plaat opgenomen. Dat heeft misschien iets te maken heeft met het feit dat Mischa den Haring de rol van gitarist op zich heeft genomen. We mogen hopen dat dit permanent is. (SI)